Skip navigation
Gedicht

O, ik haat het alledaagsche zwoegen

Dit artikel verscheen in de editie van Manifest van dinsdag 16 mei 2023

placeholder image
NCPN

O, ik haat het alledaagsche zwoegen

Balen rijst dragen
Koffie plukken
Voor drie centen.

Ach, hoe haat ik het tergen
en plagen,
Vanaf zonsopgang
tot de zon ver wegzakt.
Maar wat kan ik anders doen.

Vervloek ik niet
Het spitten, ploegen
Altijd maar torsen,
Dagenlang koren dorschen
Slechts een karig hapje
werpen ze me toe.

Dacht ge, luiheid is van ons?
Ziet hoe bezweet de gezichten,
Druppels rollen
Voeten branden onder de steenen
Eelt en stroeve gewrichten
hebben wij.

En gij,
Wel verzorgd Uw teere handen
Wel gedaan
Uw gelaat.
Glimmende laarzen,
Lakensch pak
Met gevulde zak.
‘s Avonds Bacchanale feesten.
Ach, hoeveel hooger zijn de beesten
Met hun nog lagere geesten.


Gedicht van Anton de Kom.

Wil je een abonnement op Manifest?

Met jullie hulp garanderen we een communistische visie op de actualiteit in Nederland

Manifest is de krant van de NCPN die tien keer per jaar verschijnt. Met Manifest blijf je op de hoogte van de actualiteit en van onze acties. Manifest belicht verschillende aspecten van de strijd in binnen- en buitenland, en publiceert analyses die inzicht bieden in de nationale en internationale ontwikkelingen vanuit een marxistisch-leninistisch perspectief. Neem nu een abonnement op Manifest of vraag een gratis proefabonnement aan.

Abonneer Nu!