Protesten in Iran

In de vorige krant plaatsten we al een verklaring van de Tudeh Partij van Iran over de moord op een 22-jarige vrouw door de Iraanse zedenpolitie, de demonstraties die daarop losbarstten. De protesten houden aan. Dit ondanks de wrede repressie waarbij vele tientallen (of zelfs honderdtallen) demonstranten zijn omgekomen. We plaatsen in deze krant de meest recente analyse van de Tudeh Partij van Iran over deze ontwikkelingen.

---

Over de georganiseerde en effectieve ‘volksbeweging’ en de noodzaak van een gericht en gemeenschappelijk campagneprogramma

De toename van de protestbewegingen in de afgelopen drie weken in steeds meerdere delen van het land en de toename van het sociaal-politieke bewustzijn, vooral onder de jongeren, hebben geleid tot toenemende angst onder de leiders van het islamitische regime van Iran. Demonstranten hebben meer dan voorheen de noodzaak van het organiseren van protesten voor hun burgerrechten, vakbondsrechten en individuele democratische rechten ontdekt. Het aankondigen van specifieke eisen en het scanderen van duidelijke leuzen die direct gericht zijn op de religieuze structuren en waarden van de Velayat al-Faqih-dictatuur is duidelijk te zien in het straatbeeld. Nu is het duidelijk dat de islamitische regering van Iran een kleine sociale basis heeft - bestaande uit repressieve huurlingen en corrupte aanhangers van de regering - terwijl verschillende klassen en lagen van de samenleving in het algemeen tegen de dictatoriale regime zijn en vrijheid en gerechtigheid eisen.

De dreigende woorden van Ali Khamenei van vorige week, zoals altijd, waren niets anders dan leugens om de publieke opinie van het Iraanse volk af te leiden en de uitbreiding van protestbewegingen tegen te houden. Hij deed opnieuw een beroep op het “gevaar van buitenlandse agenten” en noemde de huidige openbare protesten “relschoppen en verstoringen”, gecreëerd door Amerika en Israël. Tegenwoordig zijn dergelijke trucs om de publieke opinie naar andere landen te leiden ineffectief geworden. De rechtzoekende en protesterende mensen van Iran lieten met hun leuzen horen dat ze weten wie de belangrijkste vijand in het land en in het leiderschap van de regering is. Khamenei's woorden kunnen alleen de kleine groep aanhangers van de regering samen met hun theoretici die verbonden zijn aan de religieuze regering misleiden. Zelfs een conservatieve krant als Islamitische Republiek kon de bedrieglijke woorden van Khamenei niet gemakkelijk accepteren. Deze krant schreef op 3 oktober: “Welk constructief werk hebben we verricht met het op straat slaan en afsluiten van de jongeren?... Niet alleen deze kinderen op straat, maar ook veel van hun ouders zijn geboren na de revolutie en zijn het resultaat van ons eigen onderwijssysteem. Zullen harde woorden en verpletteren van hen ons kwijtschelden van onze verantwoordelijkheid? Met slaan en opsluiten zouden wij ze misschien tegen kunnen houden maar is dit de oplossing, en zal dit gedrag, dat een afschrikmiddel is, ook constructief zijn?”

Khamenei's toespraak vorige week met betrekking tot de verdediging van ‘nationale veiligheid’ tegen ‘Imperialisme’, was in feite bedoeld om repressie en de noodzaak van ‘handhaving van het systeem’ te rechtvaardigen en om de volksprotesten toe te schrijven aan ophitsing van de buitenlandse vijand. Deze woorden tonen zijn angst en die van de hoofden van de religieuze regering voor het onvermogen om de crises op te lossen. De regering vreest de protesten die een gevaar vormen voor het voortbestaan ​​van het regime. Door het sociaal onrecht als gevolg van geïnstitutionaliseerde corruptie in het overheidssysteem, drie decennia van neoliberale economische programma's, en verzwakking van de economie van het land, is de nationale veiligheid en de sociaaleconomische veiligheid extreem zwak en is het land daardoor blootgesteld aan de dreiging van het imperialisme. Tevens heeft de dictatoriale regering een enorme kloof gecreëerd tussen het volk en zichzelf door misbruik te maken van religieuze gevoelens van het volk. Door haar repressieve ‘waarden’ op te leggen en door verspreiden van onrechtvaardigheid en verwaarlozen van sociale en individuele vrijheid.

De golf van recente repressie en de woorden van de ‘Vertegenwoordiger van God op aarde’ over de huidige volksprotesten, toonden eens te meer aan dat de absolute heerschappij van de religieuze autoriteit niet toestaat dat vakbonden en volksbewegingen hun dringende eisen vrij en op een vreedzame manier kunnen presenteren. Zelfs de kleinste dreiging van dominantie van de ‘politieke islam’ wordt niet getolereerd. Ondanks de acceptatie van kleine schijnhervormingen om te overleven, is de islamitische regime fundamenteel onverbeterlijk gebleven, omdat ze fundamentele democratische veranderingen en gerechtigheid als haar vijand beschouwt. Uit de standpunten van de leiders van het regime en zijn repressie-apparaat, evenals uit de woorden van Khamenei vorige week, is het vrij duidelijk dat de repressie heviger wordt en dat het regerende dictatoriale regime niet bereid is terug te treden. De propaganda en media-apparaten van de Islamitische Republiek Iran en haar kleurrijke agenten binnen en buiten het land richten zich nu op het overdrijven van de ‘buitenlandse vijand’ als de belangrijkste oorzaak van de recente protesten. Zij noemen de huidige opstand van het Iraanse volk zelfs een ‘fluwelen revolutie’ om consistentie en vorming van collectieve leiderschap van de volksbeweging te voorkomen. De meeste geautoriseerde kranten van het land, inclusief die van de hervormingsgezinden, hebben gezwegen over de repressie, in navolging van de orders van de ‘Leider’ met de rechtvaardiging van het handhaven van ‘nationale veiligheid’. Met de intensivering van de sociale controle en de intimidatie in de samenleving zal het proces van het beschuldigen van politieke en civiele activisten op grotere schaal plaatsvinden met als doel elke organisatie van de volksbeweging te voorkomen.

Feit is dat de Islamitische Republiek Iran nooit fundamentele veranderingen heeft willen doorvoeren in het belang van de werkende bevolking. Tot op de dag van vandaag is ze niet in staat om veelzijdige sociaal-economische crises op te lossen. Khamenei aan het hoofd van het ‘systeem’ is volledig in diskrediet geraakt in de ogen van het lijdende volk van Iran. Zo werd zijn toespraak en speciale aankondiging op 21 september 2022, die met ruime publiciteit gepubliceerd onder de titel “Algemeen beleid van het 7e plan met de belangrijkste prioriteit van economische vooruitgang gecombineerd met gerechtigheid”, niet alleen volledig genegeerd door de publieke opinie, maar ook onder zijn eigen aanhang. Het is voor iedereen duidelijk dat deze aankondiging door ‘Ayatollah Khamenei’, net als zijn ‘Verzetseconomie’ of ‘Nieuwe Islamitische Beschaving’, een absurde en onpraktische propagandapoging was die werd gepubliceerd met het illusoire doel om valse geloofwaardigheid te geven aan de persoon van de Opperste Leider en zijn regering.

Na de recente ontwikkelingen en de directe leuzen van de demonstranten tegen de ‘dictator’, is de geloofwaardigheid van de ‘jurisprudentiepositie’ en de persoon van Khamenei sterk gedaald. Door de meest recente toespraak werd het voor Hassan Khomeini noodzakelijk om het veld te betreden ter verdediging van de as van de islamitische regering en te zeggen: “Vandaag, toen de Opperste Leider van de Islamitische Revolutie... Ayatollah Khamenei... iedereen vroeg om commentaar te geven op de recente gebeurtenissen, dacht ik dat ik er een paar zinnen over moest schrijven.” Hassan Khomeini, verwijzend naar het gevaar van het creëren van ‘verstoring’ die “zijn wortels in de samenzweringen van de vijanden heeft”, maakte zich zorgen over de slogans die tegen de ‘leider’ worden gegeven. Hij zei: “De persoon van de leider van de Islamitische Revolutie die, naast zijn rechtelijke positie, uitstekende morele eigenschappen heeft en behoort tot de leiders van zijn tijd, vooral diegenen die Zijne Heiligheid van ver of dichtbij kennen, hebben een speciaal respect voor hem, en voor een groot deel van de mensen is het beledigen van hem een groot obstakel voor elke vorm van begrip en dialoog. Bovendien is het voor iedereen die bekend is met politiek duidelijk dat zijn gezondheid een diepe band heeft met de vrede van het land en stabiliteit.” Het is een bittere grap dat kringen en mensen die onder de valse en bedrieglijke vlag van ‘Links’ het ondersteunen van de bloedvergietende Islamitische Republiek en haar ‘anti-imperialistische’ beleid theoretiseren om de verloren geloofwaardigheid van Wali Faqih terug te draaien. Dat zij zijn dreigende woorden tegen volksopstanden als ‘belangrijk’ beoordelen en sommigen zelfs “het mislukken van het fluwelen staatsgreepproject met de toespraak van de leider van de revolutie” beweren!

Het feit is dat de meerderheid van het Iraanse volk, dat wil zeggen de arbeidersklasse en andere lagen van hardwerkende mensen in de stad en op het platteland, zich terecht zorgen maken over hun levensonderhoud, hun eigen toekomst en de toekomst van hun land. Daarom accepteren ze de extravagante en loze beweringen van Khamenei en het propaganda-apparaat van de regering over de rol van ‘buitenlandse vijand’ bij het creëren van de huidige crisissituatie niet. De woorden van mensen zoals Khomeini's kleinzoon in het beeld van een ‘regeringshervormer’ ter verdediging van de dictator en het verhogen van het profiel van de Opperste Leider zijn volkomen ondoeltreffend onder de werkende mensen en de meerderheid van het Iraanse volk. De meeste mensen zijn getuige van de verslechtering van de erbarmelijke economische situatie, de afwezigheid of het gebrek aan sociale voorzieningen, de vernietiging van het milieu en de sociale instabiliteit. Dit zijn de belangrijkste kwesties die de nationale veiligheid en soevereiniteit van het land hebben bedreigd tegen de inmenging van buitenlandse imperialistische machten.

In de afgelopen drie decennia heeft de Tudeh-partij van Iran het feit benadrukt dat de leiders van de regering, en aan het hoofd van hen Khamenei, ‘het systeem’ van islamisten ‘handhaven’ op basis van absolute soevereiniteit van de religieuze autoriteit. Ook probeerde het de belangen van het kapitalisme veilig te stellen door toevlucht te nemen in de onderdrukking van het volk en de nationale rijkdom te veilen voor mensenlevens en het milieu. De gebeurtenissen van de afgelopen weken hebben aangetoond dat deze dictatoriale regering niet de minste actie onderneemt om te reageren op rechtvaardige protesten van de bevolking en haar positie met autocratisch ‘gezag’ probeert te handhaven. Daarom is de enige uitweg uit de huidige situatie om de absolutistische heerschappij van de Velayat al-Faqih volledig te verwijderen en te vervangen voor een nationale en democratische republiek. Deze eis is duidelijk te zien in de slogans van de demonstranten: “Dit is de laatste boodschap: Het doel is het hele systeem.”

Het is merkwaardig dat een deel van de tegenstanders van de Islamitische Republiek nog steeds gelooft in de persoonlijkheidscultus of de terugkeer van de erfelijke monarchie. Dit in tegenstelling tot hun dure media-activiteiten tegen de religieuze dictatuur en hun medeleven met de erbarmelijke situatie van het volk van Iran. Ze verzetten zich tegen de oprichting van noodzakelijke mechanismen voor de realisatie van gerechtigheid en de echte democratie voor de mensen in het land. De tegenstanders verwerpen all economische standpunten en verzetten zich hiermee tegen sociale rechtvaardigheid. Deze groep fungeert als een deel van de instrumenten of hefbomen van imperialistische machten zoals de Verenigde Staten om hun beleid te bevorderen in de ontwikkelingen van de crisis en om de vorming van de politieke toekomst van ons land te beïnvloeden en in hun eigen voordeel te beïnvloeden.

Het is noodzakelijk dat de progressieve krachten waakzaam kijken naar de bewegingen van het propaganda-apparaat van de repressieve regering van Iran, evenals dat deel van de oppositie van de Islamitische Republiek, dat optreedt om het beleid van de imperialistische kringen en regeringen te bevorderen, met het doel om de volksprotestbewegingen af ​​te wenden. De progressieve krachten zouden deze afwijkende en schadelijke bewegingen moeten blootleggen en neutraliseren door zeer duidelijke standpunten in te nemen en samen op te treden.

De toegewijde intrede van mannen en vrouwen en vooral de dappere jeugd van Iran op het toneel van sociaal-politieke ontwikkelingen in de afgelopen weken heeft de noodzaak van samenwerking en gezamenlijke actie van nationale en progressieve politieke krachten in de strijd tegen de repressieve dictatuur duidelijker gemaakt. Het is een goede zaak dat sommige politieke krachten deze noodzaak met verantwoordelijkheid hebben ingezien. De Tudeh-partij van Iran heeft geprobeerd en zal haar steentje bijdragen om aan deze noodzaak te voldoen. We benadrukken nogmaals dat om een ​​effectieve volksbeweging te bevorderen en de absolute heerschappij van de islamitische regering te elimineren, naast de organisatie van de protesten, er een werkbasis of een minimaal campagneplan voor gemeenschappelijke eisen noodzakelijk is. Een dergelijk platform kan naar onze mening de volgende doelen omvatten:

• De volledige eliminatie van de absolute heerschappij van de Velayat al-Faqih - de volledige scheiding van religie van de regering, inclusief alle uitvoerende, wetgevende en rechterlijke organen en van alle sociale plannen.
• Volledige stopzetting van programma's voor economisch neoliberalisme in de basis van de economie van het land.
• Verdediging van de nationale soevereiniteit en verzet tegen elke buitenlandse inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van Iran.
• De vrijlating van alle vakbonds-, politieke en ideologische gevangenen.

---

Bron: Tudeh Partij van Iran, 10 oktober 2022.