Op 24 en 25 juni 2025 vindt in Nederland een NAVO-top plaats. De top zal een gelikte vertoning zijn van militaire technologie en zogenaamde professionalisering om imperialistische oorlogen te romantiseren ten koste van het bloed van buitenlandse en binnenlandse werkers. De Nederlandse belastingbetaler mag dit feestje van de heersende klasse gaan betalen, waarvan de kosten op minstens 183 miljoen euro worden geschat.
Op de website van de rijksoverheid vinden we een saillant detail: voor het eerst heeft de Nederlandse overheid een pagina met veelgestelde vragen over de NAVO-top toegevoegd. Bij andere ‘onschuldige’ topontmoetingen gebeurde dit tot dusver nog niet. De Nederlandse regering lijkt zich bewust van de ontevredenheid over de oorlogspolitiek van de NAVO en de kosten die ermee gepaard gaan. Hoe praat de Nederlandse overheid het organiseren van deze top dan goed? Met vage frasen over het ‘versterken van vrede en veiligheid’, ‘Nederland als betrouwbare bondgenoot’, en een ‘grotere diplomatieke zichtbaarheid’. Hoog tijd dat wij afrekenen met deze goedkope praatjes die enkel dienen om arbeiders naar de slachtbank te leiden.
De NAVO brengt nooit ‘vrede en veiligheid’
De NAVO is ‘essentieel voor onze veiligheid’, ‘zorgt voor vrede in Europa’ en ‘beschermt Europa van de Russische dreiging’. Die boodschap verschijnt op dit moment veelvuldig in het nieuws, de politiek en de academische wereld. In werkelijkheid is het doel van de NAVO veel gewelddadiger. Het is een militair bondgenootschap van kapitalistische landen, dat als doel heeft de belangen van het kapitaal veilig te stellen tegenover concurrerende imperialistische machtsblokken (en oorspronkelijk ook vooral de socialistische Sovjet-Unie toen deze nog bestond). De NAVO moet grondstoffen, markten, invloedssferen en transportroutes veiligstellen voor het Amerikaanse en Europese kapitaal.
In haar geschiedenis heeft de NAVO dan ook nog nooit een defensieve missie uitgevoerd. Denk bijvoorbeeld aan voormalig Joegoslavië, Afghanistan en Libië. Oorlogen die duizenden mensen het leven kostten en waarbij miljoenen werden ontheemd. De NAVO voert missies uit onder het mom van het beschermen van ‘veiligheid en democratie’, maar na elke NAVO-invasie worden de werkelijke motieven helder wanneer grondstoffen worden geprivatiseerd en Euro-Atlantisch kapitaal vrij spel krijgt in nieuwe markten. Zo kan het kapitaal overgaan tot een algehele plundering van de economie.
Neem bijvoorbeeld Libië, waar de NAVO een 'no fly zone' instelde die alle kritieke infrastructuur vernietigde die onder het regime van Kadhafi was aangelegd, terwijl ze waardevolle tactische informatie verschafte aan jihadistische milities. NAVO-vliegtuigen bombardeerden leidingen die de Libische bevolking van water voorzagen en vernietigden een fabriek voor betonnen leidingen in Sirte. Deze doelen hadden geen militaire waarde. Sterker nog, de aanvallen waren bedoeld om de Libische bevolking zo hard mogelijk te straffen. De NAVO doet dit om de arbeiders van deze gebombardeerde landen te dwingen afhankelijk te worden van westerse ‘liefdadigheid’ (investeringen) en economische overheersing. Tegenwoordig veilt Libië de exploratierechten van olievelden aan multinationals, velden die voorheen in handen waren van de staat.
Libië was niet de eerste of laatste keer dat de NAVO reactionaire en terroristische organisaties steunde. In Joegoslavië bombardeerde de NAVO Servische stellingen om de opmars van de door Al Qaida gesteunde en alom verafschuwde UÇK mogelijk te maken. Deze terroristische organisatie pleegde oorlogsmisdaden in heel Kosovo en leidde drugs- en mensenhandelcircuits om geld in te zamelen voor haar etnische zuiveringscampagnes tegen de Kosovaarse Serviërs. In Afghanistan was de NAVO bezig om lokale krijgsheren het hof te maken terwijl ze de Taliban verdreven. Zo kon Afghaans grondgebied worden opgedeeld in leengoederen door middel van intimidatie en uitbuiting. Zo gebruikt de NAVO de meest reactionaire, criminele, fascistische of fundamentalistische elementen van de samenleving om de werkers te verdelen, landen op te breken en haar doelen te bereiken.
De NAVO is dus in de eerste plaats een verbond van het grootkapitaal, gericht tegen de belangen van de arbeidersklasse. Daarbij gaat het niet alleen over landen buiten het militaire bondgenootschap. Meer dan veertig jaar lang trainde en leidde de NAVO doodseskaders door heel Europa om de uitoefening van echte democratie na de Tweede Wereldoorlog te ondermijnen. Operatie Gladio was een Europa-brede ‘COSMIC TOP SECRET’ actie van stay-behindnetwerken om weerstand te bieden aan volksopstanden of revoluties (vaak afgeschilderd als een hypothetische Sovjet invasie van West-Europa). De West-Europese Unie en de NAVO trainden fascistische bendes over het hele continent. In Italië, België, Turkije en Ierland (waar op moment van schrijven de meeste informatie over bekend is) werden fascistische bendes en neonazi's losgelaten op communisten, vakbondsleden en iedereen die vrede wilde in het naoorlogse Europa.
Ook in Nederland is elk kabinet door de geheime dienst op de hoogte gesteld van dit stay-behindnetwerk (Operatiën & Inlichtingen genaamd). Elke regering (sociaaldemocratisch, liberaal, extreemrechts) stemde in om deze operatie voor het publiek verborgen te houden. Zonder de toevallige ontdekking van wapenopslagplaatsen zou het Nederlandse publiek nooit van het bestaan hebben geweten. Voor wie deze wapens bedoeld waren en welke groepen de NAVO trainde om dit netwerk op te bouwen, wordt geheim gehouden.
De enige veiligheid die de NAVO biedt is veiligheid voor de winsten van het grootkapitaal tegenover de belangen van de werkende klasse enerzijds en tegenover concurrerende kapitalistische blokken anderzijds. Voor de werkende klasse betekent NAVO-lidmaatschap vooral dat ons land meegetrokken wordt in de toenemende internationale spanningen en oorlogsdreiging. Tot zover ‘vrede en veiligheid’.
‘Betrouwbare bondgenoot’ in genocide en oorlogsmisdaden
De Nederlandse regering hamert er steeds weer op dat Nederland zich moet opstellen als ‘betrouwbare bondgenoot’ in de NAVO. Hetzelfde geluid komt van veel zogenaamde oppositiepartijen, die zich zorgen maken of Nederland zich wel trouw genoeg opstelt. Anderzijds wordt de NAVO neergezet als onze belangrijkste bondgenoot. Maar wat houdt zo’n bondgenootschap eigenlijk in?
Het houdt in dat Nederland als ‘betrouwbare partner’ in de NAVO medeplichtig is aan de voortdurende genocide op het Palestijnse volk. Terwijl Nederland na protesten en een juridische strijd is gestopt met het verschepen van F35-onderdelen die in Woensdrecht zijn gemaakt, blijft het drones en wapens kopen van Elbit Systems. Dat is de belangrijkste leverancier van droneaanvallen en oorlogsmisdaden in Gaza, de rest van Palestina en andere buurlanden die door Israël regelmatig gebombardeerd worden. Elbit Systems gebruikt deze contracten om zijn productiecapaciteit uit te breiden en het Israëlische leger verder te helpen bij het uitvoeren van illegale aanvallen op nagenoeg uitsluitend burgerdoelen. NAVO-lidstaten voerden ook regelmatig transport-, verkennings- en bijtankvluchten uit voor de Israëlische luchtmacht om honderdduizenden Gazaanse burgers meer te doden dan het zelf zou kunnen.
Dit bondgenootschap werkt ook de andere kant op: Israël heeft zijn eigen toegewijde kantoor in het Brusselse SHAPE hoofdkwartier van de NAVO. Beide partijen werken samen bij het controleren van de Middellandse Zee onder Operatie Sea Guardian. Daarbij wordt informatie uitgewisseld met lidstaten om het illegaal terugdrijven van vluchtelingenboten te vergemakkelijken. Volgens een persagentschap dat wordt gefinancierd door de NAVO vormen deze migratiestromen een 'hybride bedreiging'. Terroristische groeperingen zoals ISIS zouden deze stromen namelijk gebruiken om de Europese budgetten voor huisvesting en de verwerking van asielaanvragen onder druk te zetten, of om rechtstreeks deel te nemen aan terroristische aanslagen. Dergelijke laster over wanhopige vluchtelingen verdoezelt wie deze situatie heeft veroorzaakt: het imperialisme van de NAVO-lidstaten, dat oorlogen voert en landen economisch en politiek ruïneert.
NAVO-leden hebben de VS ook geholpen bij het uitvoeren van luchtaanvallen op Jemen in een poging om de blokkade van de Rode Zee op te heffen. Daartoe was de NAVO naar eigen zeggen verplicht volgens de Genocide Conventie, na het voorlopige bevel van het ICJ op 26 januari 2024. Ondanks de legitimiteit van dit argument blijft het de vraag waarom de NAVO-lidstaten het internationaal recht niet handhaven en deze genocide niet voorkomen of stoppen, zoals ze valselijk beweren te hebben gedaan in Bosnië en Herzegovina of Kosovo. Dit komt omdat de NAVO de sterke arm is van het Euro-Atlantische kapitaal om haar belangen in stand te houden in een context van de toenemende spanningen met concurrenten zoals Rusland en China.
Bloedrode loper voor internationaal kapitaal
Het kabinet loopt te koop met de diplomatieke zichtbaarheid die de NAVO-top zou creëren. Nederland wordt daarmee ‘op de kaart gezet’. Maar de arbeidersklasse heeft geen enkele baat bij deze zichtbaarheid. De NAVO-top is niets minder is dan een expo voor investeerders die miljoenen willen verdienen aan dood en verderf.
Bovenop de wapenconventies die elk jaar in Rotterdam worden gehouden, zal de Europese wapenindustrie de top gebruiken om zichzelf in al haar misplaatste glorie tentoon te stellen, zoals zelfs schaamteloos wordt geadverteerd op de website van de regering. Zo is het ook de bedoeling om het technische talent in Nederland te gebruiken om een eigen defensie-industrie te creëren van gevechtsvoertuigen, drones en radarsystemen. We zien een tendens van consolidatie bij Europese wapenproducenten, omdat beleidsmakers hebben geklaagd over incompatibiliteit tussen hun systemen. Zo hopen Europese wapenboeren rivaliserende Russische maar ook Amerikaanse wapenfabrikanten uit te dagen in de wereldwijde strijd om defensiecontracten en wapenverkopen. Deze top vormt voor defensieaannemers een marketingkans om zich in Nederland te vestigen en te profiteren van het lakse belastingbeleid voor bedrijven.
Zo groeit de oorlogsindustrie, waar het grootkapitaal enorme winsten maakt. Wie de rekening gaat betalen? De werkende klasse wereldwijd. Ook in Nederland: om het defensiebudget te spekken wordt bezuinigd op onderwijs, zorg, sociale zekerheid, cultuur en andere publieke voorzieningen. De inkomens en rechten van mensen moeten plaatsmaken voor bommen die mensenlevens vernietigen.
Genoeg redenen dus om de aankomende NAVO-top als opmaat te zien naar een aanval op het levenspeil en welzijn van onze samenleving. De Nederlandse arbeidersklasse mobiliseert zich om een vredesbeweging op te bouwen. Juist daarom is het noodzakelijk om je aan te sluiten bij vredescomités, waarbij het anti-imperialisme en de eis dat Nederland uit de NAVO treedt een belangrijk onderdeel moet vormen van de strijd. Alleen samen, georganiseerd in vredescomités en vakbewegingen, op onze werkplekken, in onze klaslokalen en buurten kunnen we het oorlogsgetrommel een halt toe te roepen. Nederland zegt ‘nee’ tegen oorlog en ‘nee’ tegen de NAVO!
Wil je een abonnement op Manifest?
Met jullie hulp garanderen we een communistische visie op de actualiteit in Nederland
Manifest is de krant van de NCPN die maandelijks verschijnt. Met Manifest blijf je op de hoogte van de actualiteit en van onze acties. Manifest belicht verschillende aspecten van de strijd in binnen- en buitenland, en publiceert analyses die inzicht bieden in de nationale en internationale ontwikkelingen vanuit een marxistisch-leninistisch perspectief. Neem nu een abonnement op Manifest of vraag een gratis proefabonnement aan.
Abonneer Nu!