Terublik op het jaar 2020

Terugkijkend op 2020 komt al gauw de wens op dat zo'n jaar nooit meer terugkomt. Een vreemd virus met onvoorspelbare gedragingen is het leven gaan beheersen in zelfs hoog ontwikkelde samenlevingen en wordt in Griekenland (en elders) dankbaar aangegrepen voor stappen achteruit in een lange strijd voor verworven arbeids- en sociale rechten. Het virus zal zeker bestreden kunnen worden door de wetenschap. Bovendien staan farmaceutische industrieën te trappelen van ongeduld om uit deze kans miljoenenwinsten te slaan. Er is sprake van een enorme onderlinge concurrentieslag. Er kunnen miljarden worden verdiend.

Wie is het eerst, welke prik is beter, effectiever, gemakkelijker houdbaar, langer immuniserend. De nek-aan-nekrace grijnst de aan de buis gekluisterde kijker van de massamedia toe. Het anti-arbeidsvoorwaarden-virus zal veel moeilijker te bestrijden zijn, want het zit in het DNA van ons economische systeem, dat er al jaren constant op uit is aan de levensstandaard, het onderwijs en last but not least aan de gezondheidszorg te tornen. Het behoeft geen betoog dat dankzij corona een aantal al zeer rijken hun rijkdom met nog eens miljarden hebben kunnen vermeerderen. Daar is geen simpele prik tegen opgewassen, maar alleen radicalisering van het politieke bewustzijn niet in rechtse richting, a.u.b., maar nu eens echt links i.p.v. een halfzacht kleinschalig sociaaldemocratisch gesleutel in de marge en symptoombehandeling.

In de reeks Griekse notities waren artikelen gewijd aan vluchtelingen en de ondraaglijke toestand op Griekse eilanden met als triest sluitstuk het afbranden van het kamp Mória (Manifest 1 en 8). Twee artikelen gingen over de constante oorlogsdreiging in het zuidoostelijke Middellandse Zeegebied: Navo, Turkije, Egeïsche Zee en wat dies meer zij (2 en 7). Twee nummers besteedden aandacht aan het hete hangijzer van het jaar: de economische gevolgen van de pandemie, in het geval van Griekenland dus het toerisme, ten onrechte 's lands 'zware industrie' gedoopt (4 en 6). Ondanks de propaganda over Griekenland als een veilig covid-vrij paradijs, lukte het niet. Tot overmaat van ramp rukte Griekenland met de tweede coronagolf op naar de vierde plaats van de EU-lidstaten wat de officiëel opgegeven coronasterftecijfers betreft, na Bulgarije, Roemenië en Hongarije (Gegevens van het Europese Centrum voor Ziektepreventie en -Bestrijding over de periode 1-7 tot 23-11). Daar heeft men het in de media niet over.

Nog steeds wordt er met getallen gesmeten zonder te vermelden hoeveel het er zijn per miljoen of zelfs per honderdduizend inwoners. Daarmee wordt een zwaar vertekend beeld gegeven zonder dat er aperte leugens verteld hoeven te worden. De opschepperij van maart en april is echter wel verdwenen. Een minister had de oorzaak voor de najaarsuitbarsting van het virus gevonden: het is de schuld van al die anarchistisch linkse activisten, die in groten getale bijeengekomen waren bij de rechtbank op 7 oktober jl. om de uitspraak te horen over de Gouden Dageraad! (Manifest 9). Dat vrijwel iedereen een mondkapje op had en de afstanden relatief goed gerespecteerd werden (tenminste door het KKE- en PAME-publiek), 'ontging' de minister op grond van het motto "als je een hond wil slaan, vind je wel een stok." En als je een linkse hond wil slaan, is geen leugen te min... Geen covid-vrij paradijs dus voor toeristen en absoluut geen eilandenparadijs voor vluchtelingen, een constant aanwezige oorlogsdreiging en gigantische milieuvernietigende bedrijven met hun nieuwe 'groene' business (Manifest 5): dat was zo'n beetje de oogst van een betreurenswaardige politiek in dienst van eenalmaar kleiner wordende minderheid. Toch kwam oktober ineens met een straaltje hoop: de gerechtelijke uitspraak, waarmee de nazistische Gouden Dageraad officiëel als organisatie van criminelen werd bestempeld.

Er zijn haarden van verzet in de samenleving, die nog smeulende zijn, maar die kunnen, nee, die moeten uitgroeien tot een felle brand om alle maatschappelijke verloedering in de as te leggen. En uit de as herrijst de Phoenix, de vogel uit oude mythologieën (China, Assyrië, Egypte, Griekenland), als een eeuwig symbool van afbraak en wederopbouw. Niets is eeuwig, ook het kapitalisme niet.

Manifests Griekse correspondent wenst alle lezers gezondheid, sterkte en strijdbaarheid om na een stevige Nieuwjaarsborrel de mouwen op te stropen voor een beter 2021!