Waarom ik de ambassadeur van de VS niet welkom heet

Afgelopen 10 mei werd een nieuwe ambassadeur van de Verenigde Staten in Griekenland geïnstalleerd: George Tsounis, zoon van Griekse immigranten in de VS. Hij kreeg een hartelijk welkom van de Griekse regering en burgerij. Interessant en “to the point” is de volgende open brief van Nikos Mottas aan de nieuwe VS-ambassadeur, waarin hij haarfijn uitlegt waarom hij de ambassadeur niet eenzelfde hartelijk welkom verstrekt. De brief werd op 17 mei gepubliceerd in het elektronische tijdschrift Atexnos. De brief werd integraal vertaald door JvdB.

Nikos Mottas

Excellentie,

Neem ons niet kwalijk dat wij u niet “welkom heten” in Griekenland. Dat zou uiterst hypocriet zijn van onze kant. Ziet u, in tegenstelling tot de regeringsvertegenwoordigers en de overige vertegenwoordigers van de bourgeoisie, die in allerijl u hun geloofsbrieven kwamen overhandigen, zien wij u zoals u werkelijk bent: de vertegenwoordiger van het land – om precies te zijn van de imperialistische supermacht – dat verantwoordelijk is voor de grootste misdaden tegen de mensheid sinds het eind van de Tweede Wereldoorlog tot op heden.

Het is overbodig het daar over te hebben, want we zijn er zeker van dat u de geschiedenis van de buitenlandse politiek van de VS op uw duimpje kent. Staat u ons echter toe er op te wijzen dat in de stad waar u uw taak zult gaan vervullen, Athene, tot op heden het standbeeld staat van de aardsslachter die het bevel gaf tot de kernholocaust in Hiroshima en Nagasaki in 1945, Harry Truman, de 33ste President van de Verenigde Staten. En als zijn standbeeld, dat droevige en gehate symbool van het Amerikaanse imperialisme, er nog steeds staat, dan is dat omdat de Griekse regeringen alles doen wat in hun vermogen ligt om het te beschermen. Ze sturen er zelfs de politie naar toe om het te bewaken tegen de woede van het volk.

De VS, meneer de ambassadeur, waren altijd een kostbare bondgenoot van de Griekse burgerlijke klasse in haar poging de klassedictatuur van het kapitaal tegen de werkende bevolking te versterken en te vereeuwigen. De rol die de VS voor Griekenland in petto hadden was die van een voorpost van de NAVO. Vroeger binnen het kader van de Koude Oorlog tegen de Sovjet Unie en de socialistische landen. Vandaag om de Amerikaanse geopolitieke belangen in het oostelijke Middellandse Zeegebied te dienen.

De geschiedenis van uw voorgangers is een lange, onverbrekelijk verbonden met sommige van de zwartste bladzijden uit de jongste Griekse geschiedenis. Er zouden hele volumes van een encyclopedieën voor nodig zijn om werken en dagen van de Amerikaanse ambassadeurs in Griekenland op te tekenen. We volstaan met u de onvergetelijke John Peurifoy in herinnering te brengen, het “wonderkind” van de imperialistische politiek van de VS, die “excelleerde” tijdens zijn ambtsperiode in ons land als een cynische en brutale proconsul en zich als suzerein gedroeg zelfs tegenover de Griekse bourgeois leiding.

Die roem van Peurifoy benijdden later ook andere onder uw voorgangers, zoals Thomas Niles, Nicolas Berns, Thomas Miller en, ja heus, Geoffrey Pyatt.

Het lijdt niet de geringste twijfel dat de ambassadeurs Phillips Talbot en Henry Tasca onvergetelijk waren. Hun ambtsperiode viel immers samen met de Junta van de kolonels, die door de VS gesteund werd, zoals u maar al te goed weet, en waarmee de VS samenwerkten. Hoeveel decennia er ook voorbij gaan, niemand zal de misdaad van de Turkse inval in en de bezetting van Cyprus vergeten. Deze draagt klip en klaar de stempel van VS en NAVO.

Maar ook voor de tragedie van Cyprus was de Amerikaanse aanwezigheid in Griekenland gekleurd met het bloed van een menigte strijders van de progressieve volksbeweging. We helpen u eraan herinneren, meneer Tsounis, dat de VS de morele aanstichter waren van moorden zoals die op de strijder voor de vrede Nikos Nikiforidis, de communistische held en lid van het Centraal Comitee van de KKE, Nikos Beloyannis en zijn drie kameraden D. Batsis, Il. Argyriadis, N. Kaloumenos en tevens de moord op de excellente communist Nikos Ploumbidis, de jeugdige strijders S. Petroulas en St. Veldemiris, de imposante marathonloper voor de vrede Grigoris Lambrakis en een menigte van “anonieme helden” die als slachtoffer vielen van de bourgeois staat van na de Burgeroorlog (1946-1949, JvdB).

U neemt uw nieuwe taak op zich, meneer de ambasadeur, in een periode dat de betrekkingen van Griekenland met de VS beschreven worden als “beter dan ooit”. Met de verantwoordelijkheid van de regeringen van de Nea Dimokratia, Syriza en Pasok is Griekenland een oneindig Amerikaans-Navo militair kamp geworden en een – zoals uw voorganger Geoffrey Pyatt placht te zeggen – “flexibel geopolitiek scharnier” voor de Amerikaanse belangen in de regio.

Van Alexandroupolis tot Kreta vormen de militaire bases van de VS een kankergezwel in het lichaam van het land, waardoor Griekenland doelwit wordt en het Griekse volk aan reusachtige gevaren wordt blootgesteld als het betrokken raakt bij een wijder oorlogsconflict. Daarom moet u geen enkele illusie koesteren, meneer Tsounis: uw militaire bases, die “wespenesten” van imperialistische barbarij, waren, zijn en blijven ongewenst bij het Griekse volk.

In uw toespraak bij het overhandigen van uw geloofsbrieven, meneer de ambassadeur, had u het over “gemeenschappelijke waarden”, over “banden”, “democratische idealen” e.d. die de VS met Griekenland verenigen. Hetzelfde herhaalde president Joe Biden tijdens zijn ontmoeting met de Griekse premier in Washington. Jammer dat we het niet met u eens kunnen zijn. Wij hebben geen enkele “gemeenschappelijke waarde”, geen enkel “gemeenschappelijk ideaal” en geen enkele “band” met diegenen, die onder een reeks volkeren bloedbaden aanrichtten.Welke zullen we eerst noemen? Corea, Indonesië, Guatemala, Chili, Vietnam, Irak, Joegoslavië, Afghanistan, Libië en Syrië zijn slechts een paar van de landen die het ongeluk hadden om uit eerste hand de “idealen” en de “waarden” van het Amerikaanse imperialisme aan den lijve te ondervinden.

Μeneer de ambassadeur, wij hebben niets gemeen met het land waarvan de regeringen de Balkan en Oost-Europa hebben omgeturnd in een “kruitvat” terwille van hun grote monopoliegroepen om de energiewegen zeker te stellen en rijkdom producerende bronnen te plunderen.

Geen enkele “gemeenschappelijke waarde” delen wij met diegenen die een enorm aandeel in de verantwoordelijkheid hebben voor de huidige dramatische toestand in Oekraïne. Diegenen die “oranje revoluties” en “euro-Maidan” hebben aangewakkerd en legale regeringen omver hebben geworpen. Het zijn dezelfde die gepatenteerde fascisten en neonazi's hebben gefinancierd, opgeleid en met hen samengewerkt hebben.

Meneer de ambassadeur, voor ons zullen er altijd twee Amerika’s zijn. Aan de ene kant het Amerika van de miljoenen werkers, van diegenen die met hun zweet en bloed de grote steden van de VS hebben gebouwd, het Amerika van de progressieve mensen van letteren, kunst, beschaving, van de anti-oorlogbeweging, van de strijders voor de afschaffing van rassendiscriminatie, van de duizenden mannen en vrouwen die dagelijks tegen de barbaarsheid van het kapitalistische systeem vechten. Dit Amerika eren wij, respecteren wij. Dit Amerika inspireert ons.

En aan de andere kant “uw” Amerika. De imperialistische supermacht die al ruim 70 jaar terreur, dood en verderf zaait over de hele wereld. Het Amerika van de tientallen imperialistische interventies, van CIA staatsgrepen, van de NAVO. Het Amerika van uitbuiting en chaotische sociale ongelijkheden dat u vandaag vertegenwoordigt. Dat Amerika is onze vijand. Een doodsvijand die wij altiid zullen blijven bestrijden.

Hoogachtend,

Nikos Mottas

---

Nikos Mottas is promovendus in Politieke Wetenschappen, Internationale Betrekkingen en Geschiedenis. Hij studeerde Politieke Wetenschappen aan de Universiteit van Westminster in Londen. Heeft Masters (of Arts) in Diplomatieke Studies (Parijs) en Internationale Diplomatieke Betrekkingen (Tel Aviv).