“De ‘multipolaire wereld’ is een dodelijke illusie”

Hieronder publiceren we de bijdrage van de Algerijnse Partij voor Democratie en Socialisme bij de Internationale Bijeenkomst van Communistische en Arbeiderspartijen (IMCWP), die eind oktober plaatsvond in Cuba. Het beter begrijpen van het imperialisme was een belangrijk doel vanuit het afgelopen partijcongres. Het is in dat kader de moeite waard om te zien hoe een niet-Europese partij kijkt naar bepaalde actuele ontwikkelingen in de wereld.

Beste kameraden,

Namens de Algerijnse Partij voor Democratie en Socialisme groeten wij onze kameraden van de Communistische Partij van Cuba voor de organisatie van deze 22e Internationale Bijeenkomst van Communistische en Arbeiderspartijen. Wij danken hen voor al hun inspanningen om de beste omstandigheden voor ons werk te garanderen.

Wij vergeten niet dat het eiland van de vrijheid zojuist zwaar is getroffen door de orkaan Ian, terwijl het al meer dan 60 jaar lijdt onder de onmenselijke gevolgen van de misdadige blokkade van het Amerikaanse imperialisme, gesteund door alle imperialisten van de rest van de wereld. Deze blokkade is erop gericht het land te dwingen zijn soevereiniteit op te geven, zijn socialistische keuze op te geven, zich te onderwerpen aan zijn dictaat, de privileges en de macht van de door de revolutie verdreven Amerikaanse maffiakapitalisten te herstellen, niet langer solidair te zijn met de volkeren die strijden tegen overheersing en inmenging.

Cuba is dierbaar voor alle volkeren en bewuste proletariërs van de wereld die niet langer het regime van kapitalistische uitbuiting en de bloedige oorlogen die het uitlokt om de schandalige winsten van een handvol monopoliekapitalisten eindeloos te verhogen, kunnen verdragen.

Het Algerijnse volk zal nooit vergeten dat het tijdens zijn bevrijdingsoorlog kostbare hulp kreeg uit Cuba, slechts enkele maanden na de omverwerping van de dictatuur van Batista. Cuba had Algerijnse strijders opgevangen en behandeld die ernstig waren verbrand door de napalm die de Franse koloniale troepen over hen hadden uitgestort. Deze napalm kwam uit de voorraden van het Amerikaanse leger en de NAVO, de instrumenten van de wereldheerschappij die cynisch worden voorgesteld als “de beschermers van de mensenrechten en de universele veiligheid”. Evenzo hadden Cubaanse revolutionairen, onder leiding van Fidel Castro en zijn kompanen, wapens en instructeurs gestuurd om het Algerijnse leger te helpen de agressie af te slaan die de koning van Marokko in 1963 had ingezet om het zuidwesten van Algerije in te nemen, nauwelijks een jaar na de onafhankelijkheid.

Met deze blokkade geeft het imperialisme openlijk aan de proletariërs van de hele wereld te kennen dat het voor niets zal stoppen om de arbeiders te straffen die de uitbuiting willen afschaffen en een nieuwe maatschappij willen opbouwen, een socialistische maatschappij gebaseerd op sociaal eigendom van de productiemiddelen.

De wrede en woeste aanval van het imperialisme op Cuba laat zien dat de nieuwe klassenloze maatschappij niet tot stand zal komen door pacifistische redevoeringen, door platonische oproepen tot een zogenaamd ‘menselijkere’ orde. De socialistische samenleving zal niet tot stand komen door aansluiting bij reformistisch links, dat klassensamenwerking met de uitbuiters praktiseert en de imperialistische inmenging en sancties tegen de volkeren in opstand tegen de overheersing steunt.

In de landen die economisch gedomineerd worden en bedreigd worden door imperialistische interventies voor de monopolisering van hun energierijkdom, is het niet de vereniging met de bourgeoisregeringen, of een ‘breed nationaal front’ met de bourgeoisie, die de volkeren zal redden van chaos, verarming en onderwerping. Het is de alliantie tussen de arbeidersklasse en de volksmassa's, en deze alliantie alleen zal de volkeren van deze naties redden van de imperialistische plannen. Revolutionair patriottisme staat aan de kant van de volksmassa's en niet aan de kant van de bourgeoisie. De bourgeoisie van deze landen heeft haar lot verbonden met dat van de imperialistische landen. Het heeft hun steun nodig tegen haar eigen volk. Zij verraadt de natie in haar onderhandelingen over de verdeling van de meerwaarde die uit de uitbuiting van de arbeidersklasse wordt gehaald.

De samenleving waarvan de uitgebuitenen en onderdrukten dromen, zal nooit werkelijkheid worden zonder revolutie, zonder omverwerping van de uitbuitende regimes, zonder zich te organiseren in revolutionaire partijen die zich vastberaden voorbereiden op de meest beslissende taak van ons historisch tijdperk: de overgang van het kapitalisme naar het socialisme.

Deze taak staat meer dan ooit op de agenda. De juistheid van Lenins leer over de aard van het imperialisme wordt opnieuw bevestigd door de imperialistische agressies van de afgelopen jaren en de Russisch-Oekraïense oorlog. Oorlogen om de uitkomst van economische rivaliteit tussen verschillende imperialistische polen te bepalen zijn onvermijdelijk onder het kapitalisme.

De strijd voor vrede tussen de volkeren impliceert een vastberaden strijd voor de val van het kapitalistische regime. Dit regime leidt onvermijdelijk tot monopolies, de export van kapitaal en oorlogen voor de overheersing van volkeren, voor de herverdeling van de wereld, de meedogenloze uitbuiting van proletariërs.

Communisten kunnen hun ideaal niet verwezenlijken als zij niet tot de dood vechten tegen de illusies over het vermogen van het kapitalistische systeem om te evolueren zonder honderden miljoenen mensen in een verschrikkelijke slachting te storten, zonder hen naar chemische, bacteriologische en zelfs nucleaire cataclysmen te leiden. Een eventueel compromis over Oekraïne zal slechts ten koste gaan van de volksmassa's, niet alleen van Oekraïne en Rusland, maar van alle landen, en uitsluitend ten gunste van de Russische, Amerikaanse, Duitse, Franse, enz. monopolistische bourgeoisie.

Als communisten beschouwen wij het als een vergissing om in naam van de komst van een ‘multipolaire wereld’ de kant van het Russische imperialisme te kiezen. Deze ‘multipolaire wereld’ is een dodelijke illusie.

De ‘multipolaire orde’ waarnaar het imperialistische Rusland streeft, zal slechts een tijdelijke orde zijn tussen twee of meer andere rovers die het eens zullen worden over hun respectieve aandeel in de plundering van de rijkdommen van de wereld en de uitbuiting van de arbeidersklasse in de wereld. De economische wetten van het imperialisme zullen opnieuw aandringen op een nog grotere en destructievere oorlog.

De crisis van het kapitalistische systeem roept ons op om, elk in ons eigen land, en in de nauwste coördinatie tussen communistische en arbeiderspartijen, het werk van organisatie, mobilisatie en verhoging van het bewustzijnsniveau van de arbeidersklasse en de volksmassa's te intensiveren in de geest van de noodzaak van socialistische revolutie en proletarisch internationalisme. De materiële voorwaarden voor een socialistische revolutie zijn nog nooit zo gunstig geweest als nu in de meeste landen.

De strijd voor de koopkracht van de arbeiders, voor democratische vrijheden, voor solidariteit tegen imperialistische agressie en inmenging, voor het recht op zelfbeschikking van de nog gekoloniseerde volkeren, de anti-oorlogsbeweging, al deze strijd maakt deel uit van een wereldwijde strategische lijn. Het is de dagelijkse strijd om de subjectieve voorwaarden bijeen te brengen voor de machtsovername door de arbeidersklasse en haar bondgenoten, voor de socialistische revolutie, voor de vernietiging van de contrarevolutionaire capaciteiten van de bourgeoisie en van de reactie.

Eer aan het verzet van het Cubaanse volk!

Lang leve het vrije en socialistische Cuba!

Lang leve het communisme!

Lang leve het proletarisch internationalisme!

27-29 oktober 2022