‘De partij wordt gevoed met de kracht en de dynamiek van de jongeren’

Begroeting door Alejandro namens het Partijbestuur van de NCPN op de viering van 20 jaar CJB.

De wereld 20 jaar geleden

Hoe zag de wereld er 20 jaar geleden uit? Het jaar 2003 wordt gekenmerkt door de ontmanteling van de socialistische economiën in de Oost-Europese landen en de overgang naar een kapitalistisch liberaal systeem daar. De berechting van Milosevic die met Joegoslavië verzet bood tegen deze ontwikkeling. Bush als president van de VS, Miterrand in Frankrijk en Berlusconi in Italië. Johannes Paulus II in het Vaticaan. De invasie in Irak. De VN organiseerde als vervolg van de Millenium Wereldtop een vergadering in Geneve waarin de doelen voor Duurzame Ontwikkelingen werden geformuleerd. De situatie Tsjetsjenië leidde in Europa tot sancties tegen Rusland. In België verschijnt het boek “Links verzet heruitvinden in postmoderne tijden”. Veel is veranderd en veel is hetzelfde gebleven.

Nederland

In Nederland vinden in 2003 parlamentsverkiezingen plaats. Jan Peter Balkendende wordt premier met 44 zetels voor het CDA. Wouter Bos zorgt voor bijna een verdubbeling van het aantal zetels voor de PvdA, 42. Ten koste misschien van GroenLinks die voor de tweede keer verliest. In Nederland wordt het jaar van de boerderij uitgeroepen, gezien het feit dat er een moeilijke tijd is voor agrariërs. Nederland wordt getroffen door een hittegolf en door droogte. Amalia wordt geboren. De grootste arbeidsreorganisatie van de geschiedenis van Nederland wordt doorgevoerd, 40.000 banen in het werkvoorzieningschap worden geschrapt, bijna onopgemerkt.

Omstandigheden binnen de partij

Nadat de communistische partij was opgegaan in GroenLinks had het VCN de NCPN opgericht en deze werkte hard aan het in stand houden van een principiële communistische partij in Nederland. Het was moeilijk om internationaal bondgenoten te vinden en een ideologische lijn uit te dragen die tot de gewenste partijopbouw zou leiden.

We waren net sterk genoeg om aan de Tweede Kamerverkiezingen mee te doen. Deze deelname aan de verkiezingen is een uitputtingslag geweest van de militante partijleden. Ik kan jullie uit eigen ervaring vertellen dat in de praktijk de gehele campagne gedragen en uitgevoerd werd door niet meer dan een 50-tal mensen. En deze mensen hebben dit gedaan met een ongelooflijke inzet en met de sterke overtuiging dat alleen zo de lethargische toestand waarin de partij was geraakt was te doorbreken, de palliatieve weg om te keren, voorkomen dat het een uitsterfmodel werd. Bij het begin van de campagne waren er drie afdelingen actief. Na afloop tien. Het aantal leden nam voor het eerst in tien jaar toe in plaats van af. En het waren vooral jongeren. Het vasthouden van functionerende partijafdelingen is geen succes geworden, na een paar jaar waren er maar vijf afdelingen met een bestuur en structurele vergaderingen. Maar de nieuwe jonge leden, zij namen juist het initiatief om aan de slag te gaan met de politieke opbouw.

Praktijk, ideëen, doelen

De partij richtte zich op het versterken van de organisatie. De leegloop in de partij af te remmen. Door introspectie en door zelfkritiek. Door aan de ideologische juiste lijn te blijven vasthouden. Met minimale menskracht de maximale inzet plegen om trouw te blijven aan de hoogste revolutionaire idealen. Er werden contacten gelegd met buitenlandse communistische partijen op zoek naar bevestiging en inspiratie. Initiatieven in het binnenland werden gevolgd en samenwerking gezocht met bewegingen zoals vakbond, anti-imperialisme (waaronder solidariteit met Cuba) en antiracisme. Alles teneinde de voorhoederol in de klassenstrijd weer te gaan nemen, iets wat alleen kan als de rol door de massa’s wordt herkend. De geschiedenis van onze parlamentaire participatie bij Tweede Kamerverkiezingen was confronterend. In '86 nog als VCN 4600 stemmen, in '89 nog steeds als VCN 7000, in '94 als NCPN 10000, in '98 5600 en in 2003 4860 stemmen. Toch is het constant mobiliseren voor actie in dialectische verhouding met ideologische verdieping, niet ontvruchtbaar gebleken.

CJB

Het resultaat van alle partijwerk is geworden dat de meest politiek en sociaal geëngageerde jongeren van dit land de weg hebben weten te vinden naar de communistische partij in Nederland. Ons werk is geen ledenwerving geweest maar als een baken, een teken voor de jongeren die daadwerkelijk zoeken naar de partij met de hoogste historische en revolutionaire rol. Deze jongeren zijn niet zomaar het resultaat van een promotiecampagne maar de hoop waar de partij op gerekend heeft en de principiële keuze van de jongeren zelf!

Dat boezemt weer vertrouwen in voor de toekomst van de beweging en geeft een impuls om door te gaan met strijd in de ingeslagen weg. Op zijn beurt heeft de partij de ontplooiïng van de jongerenbeweging op allerlei manieren gesteunt. Zo is politieke scholing opgezet en is aan de CJB prioriteit gegeven. De partij heeft de jongeren de ruimte gegeven. Met elkaar hebben de partij en de CJB bevoegdheden en verantwoordelijkheden van beiden voor elkaar afgesproken en samen werken wij vandaag aan de opbouw van de communistische beweging in Nederland.

Vertrouwen

De afgelopen 20 jaar hebben de betrouwbaarheid van de jongeren bewezen en versterkt. Hiermee is het geloof in de opbouw van de partij ook gegroeid. De politieke toekomst van de partij rekent op de jongeren van vandaag. Wij zien dat terug in de externe contacten zowel in Nederland met andere bewegingen als in het buitenland met andere partijen. En wij zien dat in de interne ontwikkelingen van de partij, die gevoed wordt met de kracht en de dynamiek van de jongeren. Wij worden gedwongen om de politieke analyses scherper dan voorheen te maken door de aanwezige nieuwe jonge mensen. Wij ontdekken nieuwe strijdvelden door de bredere blik van de CJB. De toekomststrategiën liggen allemaal open en dagen ons uit, dankzij de CJB.

Toekomst

Voor de toekomst is het van belang om de ervaringen van de afgelopen 20 jaar te bestuderen teneinde de ideologische bewapening van partij en de CJB voort te zetten en het optreden van de beweging te laten bepalen door de bevlogenheid en enthousiasme van de jongeren.

Inspiratie

Een communistische jongerenbeweging oprichten gebeurt niet alleen onder de meest gunstige politieke omstandigheden. Dat is onze ervaring in Nederland. Soms zijn de meest nadelige condities juist de manier om de noodzaak in te zien van een communistische jongerenorganisatie. Neem het voorbeeld van Albanië tijdens de fascistische bezetting in de Tweede Wereldoorlog. Student en antifascist Qemal Stafa richtte toen de Communistische Jeugdbond op. Henver Hoxha zei over hem het volgende: “Hij hield van het leven, maar offerde het op aan een groots ideaal, waar hij nog meer van hield: aan de vrijheid van zijn volk en aan de bevrijding van de verdrukten van de wereld.”

Alejandro is lid van het Partijbestuur van de NCPN