Waar communisten verliezen, daar winnen de rijken het van de armen – versterk de communistische partij!

Bijdrage van Rinze Visser aan de viering 30 jaar NCPN.

Kameraden, aanwezigen,

Ik ga iets naar voren brengen dat twintig jaar of nog langer geleden geschreven is. Aan u om te beoordelen of het gedateerd of achterhaald is.

“Communisten staan pal voor het recht van mensen en volkeren om hun sociale verworvenheden, de aan uitbuiting beperking opleggende wetten te verdedigen; voor het recht van het in grote armoede levende deel van de mensheid om wegen in te slaan naar het verkrijgen van sociale gerechtigheid, van voedsel, kleding, huisvesting en gezondheid. De situatie waarin de kapitalistisch/imperialistische grootmachten, onder leiding van de Verenigde Staten van Amerika, geen enkele tegenstand meer dulden, elke gemeenschapsvoorziening willen elimineren, elke poging tot behoud of verkrijging van sociale rechtvaardigheid en gerechtigheid, waar ook ter wereld de kop in willen drukken, is nu ingetreden.

Het lijdt geen enkele twijfel en het is voor eenieder waarneembaar dat achteruitgang van communistische invloed in de wereld leidt tot uitzichtloosheid, armoede, oorlog en achteruitgang van het beschavingsniveau. Alleen uitbreiding van communistische invloed kan voor een keerpunt zorgen, voor meer perspectief voor achtergestelde groepen in het kapitalistisch ontwikkelde deel van de wereld en voor het overgrote deel van de mensheid dat onder erbarmelijke omstandigheden leeft. Het imperialisme schept de voedingsbodem voor het verwerpelijke terrorisme, dat op zijn beurt door het imperialisme als argument wordt gebruikt om de wereld en de hele mensheid zijn wil op te leggen.

Even een intermezzo uit een brief van het college van B&W van de gemeente uit 1998 aan de heer R. Visser: “In uw brief spreekt u uw bezorgdheid uit over de positie van mevrouw X. Vervolgens geeft u aan dat wij bewust bezig zouden zijn deze vrouw de vernieling in te helpen”. 1998! Gedateerd? Achterhaald? Nee!

De communisten bestrijden ten stelligste alle pogingen om de wereldwijde tegenstellingen te verklaren uit culturele, antropologische en religieuze verschillen. Deze pogingen zijn onderdeel van de ideologische beïnvloeding van de mensen door de onder de directe van de machthebbers staande internationale leugenfabriek. Dit om elke verwijzing naar en de gedachte aan klassentegenstellingen, aan heersende en uitgebuite klassen uit te bannen. Om het perspectief van het socialisme, dat men hoopt verslagen te hebben en dat gevoed wordt door het ontwakend bewustzijn van die tegenstellingen, tot een onmogelijke optie te verklaren.

Culturele, godsdienstige, nationale en andere bestaande verschillen worden uitgebuit om mensen die in feite dezelfde belangen hebben tegen elkaar op te zetten, oorlogen uit te lokken om militair te kunnen interveniëren teneinde de wereldinvloed van de imperialistische grootmachten te vergroten en vast te kunnen leggen. Communisten vinden dat de onderdrukte massa’s zich in de eerste plaats met hun eisen tegen de eigen, nationaal onderdrukkende regimes moeten keren, tegen de regimes die veelal met goedvinden, met financiële en militaire steun van en met behulp van de geheime diensten van de imperialistische staten in het zadel kunnen blijven. Alleen zo worden gevoelens van antiamerikanisme niet misbruikt voor haat tegen de VS als land en tegen het volk van de VS, maar wordt het de strijd tegen de imperialistische machten en hun nationale zetbazen en wordt het een strijd tegen de wereldwijd opgelegde dictaten van de rijken aan de armen.

Als de strijd tegen de uitbuiting zich vertaalt in slechts antiamerikanisme, opgezweept vanuit culturele en religieuze verschillen, dan richt deze zich ook tegen bijvoorbeeld de miljoenenmassa’s in de VS, die ook niets te verliezen hebben dan hun uitzichtloosheid en armoede. De ongelijkmatige ontwikkeling van het kapitalisme is niet een schoonheidsfout van het kapitalisme, zoals dat ook in kringen van idealistische kapitalisme-wereldverbeteraars wel te beluisteren is. De ongelijkmatige ontwikkeling, de grote verschillen tussen arm en rijk in de wereld maar ook binnen de nationale staten, is zowel het rechtstreekse product van het kapitalisme als de voorwaarde voor instandhouding ervan.

Onrechtvaardigheid op sociaal gebied is de levensvoorwaarde van het kapitalisme! Strijd tegen deze onrechtvaardigheid, zowel op wereldniveau als op het niveau van het dorp, tast het wezen van het kapitalisme aan! Altijd zijn mensen en groepen die tegen deze onrechtvaardigheid streden van communisme of communistische sympathieën beschuldigd. Wij communisten zijn daar trots op! Als mensen van goede wil voor communisten worden uitgemaakt door de nooit-genoeg-hebbers, dan betekent dat dat wij aan de goede kant staan!

De pogingen om via allerlei afspraken in de kapitalistische wereldtop de mensen overal in de wereld zijn antisociale wil op te leggen, en pogingen om het kapitalistische marktprincipe, dat altijd de macht van de rijken over de armen versterkt, als een niet te weerspreken credo te dicteren, hebben ook grote gevolgen voor de situatie in ons land. Meer markt is minder menselijkheid! Meer terugtredende overheid, meer privatisering is minder democratie! De wereldwijde strijd tegen de kapitalistische politiek van globalisering moet opgevoerd worden en tevens zijn vertaling krijgen in de nationale staten in weerstand tegen de gevolgen, zoals:

• Verdere afbraak van sociale verworvenheden en rechten van de arbeidersklasse;
• Verschraling en afbraak van voorzieningen;
• Ontmanteling van postkantoren/agentschappen en bankfilialen;
• Opheffen en beperkingen van openbaarvervoerlijnen;
• Verwijdering van onderwijs en andere voorzieningen in buurten;
• Achteruitgang van gezondheids- en culturele voorzieningen voor het gewone volk.

Als alleen dat overeind blijft wat winstgevend is voor de kapitalisten, dan zal er aan voorzieningen ten behoeve van de bevolking niets overblijven! Als alleen wat naar kapitalistische maatstaven rendabel is nog bestaansrecht heeft, dan betekent dat het einde van wat onder invloed van het socialisme binnen het kapitalisme aan beschaving is ontstaan.

Nog even een intermezzo: een knipsel uit een krant van 2001: “de politieke omwenteling die zich tien jaar geleden in het Oostblok voltrok is voor veel kinderen bepaald geen verbetering geweest. De armoede onder kinderen in Oost-Europa en de voormalige Sovjet-Unie is sindsdien toegenomen…” Dat was dus 2001…

Als alleen dat wat naar kapitalistische maatstaven rendabel is nog bestaansrecht heeft, dan betekent dat een verbod op ontwikkeling van elk onderontwikkeld land! Communisten strijden voor het recht op leven zonder armoede en uitzichtloosheid! Communisten strijden tegen het grote onrecht, afkalving van de democratie en teruggang van de beschaving.

Waar communisten verliezen, daar wint de instabiliteit, daar wint de onrechtvaardigheid, daar wint de armoede, daar wint de honger. Waar communisten verliezen, daar wint de vluchtelingenstroom, daar wint de oorlog, daar wint het terrorisme. Waar communisten verliezen daar winnen hoogmoed en arrogantie, daar winnen de rijken het van de armen. Waar communisten verliezen daar verliezen ook de onderdrukten, daar verliest ook de democratie, daar verliest ook de beschaving. Dat zijn evenzovele redenen waarom communistische partijen sterker moeten worden!

De brief over mevrouw X. Die werd in 1998 echt door het christen- en sociaaldemocratisch gemeentebestuur de vernieling in geholpen. Dit stond in de brief van dit bestuur aan de toenmalige minister van Sociale Zaken Melkert (PvdA): “bijgaand doen wij u toekomen afschriften van een tweetal brieven die de heer R. Visser ons heeft gezonden over de situatie van mevrouw X uit Lemmer. De heer Visser is raadslid voor de Nieuwe Communistische Partij Nederland. De heer Visser is zeer begaan met het lot van de sociaal zwakkeren in onze gemeente. Hij dient hen ook van advies.”

Dat was 1998. Ze - de christen- en sociaaldemocraten - waren echt bezig haar de vernieling in te helpen. Ze stuurden mijn brieven naar de christen- en sociaaldemocraten in Den Haag. De hypocrieten, de schijnheiligen… Toen deze zieke vrouw door hun toedoen in november op straat gezet zou worden, moesten de communisten eraan te pas komen om dat te voorkomen. Daarmee is het meeste wel gezegd.

Lang leve de Nieuwe Communistische Partij van Nederland, de NCPN!