Lessen en successen

Bijdrage door Levin namens het Algemeen Bestuur van de CJB op de viering van 20 jaar CJB.

Kameraden,

Vandaag vieren we de mijlpaal van het twintig jarig bestaan van de Communistische Jongerenbeweging van Nederland. Het is geweldig om deze zaal zo vol te zien. Je zou de geschiedenis van de CJB bijna kunnen samenvatten door ieder jaar een foto van onze bijeenkomsten te maken en te zien hoe die steeds weer iets voller zitten.

Ik wil dan ook beginnen met een groot applaus voor ieder CJB lid, iedere sympathisant en ieder NCPN lid die heeft bijgedragen aan twintig jaar CJB. Aan de groei van een sterke en eensgezinde revolutionaire jongerenorganisatie.

Maar we zouden geen communisten zijn als we alleen naar de oppervlakte keken. We zijn niet zomaar gegroeid. Onze groei is afhankelijk van de persoonlijke inzet, maar vooral van collectief handelen en gezamenlijke politieke keuzes. Het zoeken, formuleren, volgen en bijstellen van de juiste strategie en tactiek.

In september 2003 bevond het communisme in Nederland, maar ook wereldwijd, zich in een periode van verwarring en afbraak. Na de liquidatie van de CPN tien jaar daarvoor en de val van de Sovjet-Unie, was de beweging verstrooid. Een groep waardevolle kameraden heeft toen, ondanks alle moeilijkheden, de toorts van het communisme door die donkere dagen gedragen. Door de NCPN op te richten en de aanvallen op het marxisme-leninisme af te slaan was er in 2003 een licht om over te dragen op de jongere generatie.

De oprichting van de CJB en het ondersteunen en prioriteren van de jongere generatie was een actieve keuze van de partijleiding. Deze keuze is de juiste gebleken. In 2003 was namelijk een groep jongeren rondom de NCPN geformeerd die zag dat het kapitalisme geen bestaansrecht meer heeft en slechts zal leiden tot meer leed en uitbuiting. Deze jongeren namen het initiatief om de Communistische Jongeren Beweging op te richten: Een organisatie die zich zonder terughoudendheid communistisch durfde te noemen. Gewapend met de marxistisch-leninistische theorie en een gezonde dosis boosheid over de imperialistische interventie in Irak ging deze groep jongeren op pad.

Zij plaatsten zich expliciet in de lange lijn van communistische jongerenorganisaties in Nederland. Dat begon met de Zaaier, later de Communistische Jeugdbond (1901-1938), de georganiseerde jongeren van het communistisch verzet (1940-1945), het Algemeen Nederlands Jeugdverbond (ANJV) in de decennia na de Tweede Wereldoorlog, en de Communistische Jeugdbond (CJB) die in de jaren ’80 werd heropgericht door de VCN. Wij staan in de lijn van de Derde Internationale, die uit het vuur van de grote Imperialistische oorlog oprees. In de lijn van de antifascistische verzetsstrijders, de antikoloniale stakers en de onbuigzamen die onvermoeid werkten aan de zaak van de revolutie onder de arbeidersklasse.

In de eerste jaren speelde de internationale solidariteit een grote rol voor de CJB. De imperialistische oorlog tegen Irak en de blokkade tegen Cuba waren belangrijke strijdpunten voor de CJB. We putten ook veel kracht en inspiratie uit onze zusterorganisaties in onze buurlanden die de jaren ‘90 hadden overleefd. Al snel kwam er ook meer aandacht voor het vakbondswerk. Met als eerste hoogtepunt dat de CJB de schoonmakers staking van 2010 uitgebreid steunde en voor deze werkers een zichtbare partner werd.

Deze steun van buitenaf leidde tot de nodige ervaring en kennis om ook de eigen leden te laten opstaan op hun werkplek en hun collega’s te organiseren. Daarbij merkten we ook gelijk hoe sterk de vakbonden, en met name de jongerenwerking in de vakbonden nog gericht was op klassenvrede.

De jongerenvakbond kwam regelmatig met voorstellen die onder het mom van vooruitgang en nieuwe tijden de rechten van de arbeidersklasse zouden afbreken. Daarom organiseerde de CJB samen met andere strijdbare jonge vakbondsleden een oppositie. Na jaren van strijd kunnen we vaststellen dat de jongerenvakbond ondertussen betere posities inneemt en strijd organiseert – ook al blijft de invloed van de sociaaldemocratie dominant.

Ik wil hier ook met enige trots vermelden dat de CJB al in 2012 waarschuwde voor de liberale opportunist Siewert van Lienden die toentertijd probeerde om jongeren te ronselen voor een politiek tegen de arbeidersklasse.

Maar het was ook continu moeizaam bouwen. Een stap vooruit, twee stappen terug. Een overwinning in de supermarkten, een ander bestuurslid dat overwerkt raakte. Een werkgroep onderwijs opgericht en een uitgebreide analyse van het hoger onderwijs gemaakt? Zijn al je studentleden het studentschap ontgroeid. Komt er weer leven in de studentenbeweging? Verzand deze in puur anarchisme. In de gesprekken straks zal nog meer duidelijk worden hoe het werk onder moeizame omstandigheden vorm kreeg.

Zo deden we in 2014 ons best om de basisbeurs te verdedigen maar de studentenbeweging bleek nog te zwak en te opportunistisch. Met des te meer vuur hebben we ons weer ingebracht in de beweging Niet Mijn Schuld, die succesvol heeft gestreden zodat de basisbeurs nu weer terug komt. Let wel, een basisbeurs die niets afdoet aan het feit dat studeren in Nederland een enorme financiële aanslag is. Wij zullen de strijd voortzetten voor gratis onderwijs en een studiebeurs waar je van kunt leven zodat de beste opleidingen geen privilege meer zijn van de rijke kinderen!

Juist in de corona tijd is de CJB sterk gegroeid. Zo hebben we een mooie rol gespeeld in de woonprotesten, waren we een van de weinige politieke jongerenorganisaties die zich onvoorwaardelijk achter Black Lives Matter stelden, en hebben vele leden eindelijk tot hun collega’s kunnen doordringen en hen kunnen winnen voor de strijd voor beter loon en arbeidsomstandigheden.

En dat is maar goed ook, want een sterke communistische jongerenbeweging is hoog nodig nu de volgende economische crisis voor de deur staat, steeds duidelijker wordt dat het kapitalisme milieu en klimaat niet zal redden, en Nederland wordt voorbereid op de grote imperialistische oorlogen van de toekomst. Wij zeggen nu al:

Wij betalen niet voor jullie crisis! Wij sterven niet voor jullie oorlog! Wij geloven niet in jullie groene uitbuiting!

Wij bereiden ons voor om af te rekenen met het kapitalisme.

Daarbij hebben we de afgelopen twintig jaar ook onze eenheid met alle kracht moeten smeden. Door de kameraadschappelijke en solidaire houding die wij koesteren is het tot vandaag gelukt om echte splitsingen te voorkomen. Maar toch zijn we belangrijke kameraden verloren. Kameraden in wiens hart het vuur van de revolutie is gedoofd door de dagelijkse dominantie van het kapitalisme.

Maar ook kameraden bij wie zich meningsverschillen hebben ontwikkeld tot onoverbrugbare tegenstellingen. Dat ging vaak om opportunistische afwijkingen, met name het idee dat we onze boodschap moeten versimpelen en verkorten. In de kern dat wij niet de arbeidersjeugd moeten verheffen, maar ons moeten verlagen tot het gemiddelde politieke bewustzijn in de arbeidersjeugd.

Maar het ging ook om ongeduld en de spanning in de verhouding tot een partij die nog steeds moest putten uit een generatie die het communisme vooral meemaakte als iets dat instort, terwijl jijzelf strak staat van revolutionair enthousiasme, en jouw grootste uitdaging is dat je niet meer tijd hebt om alle mogelijkheden die je ziet ook te benutten.

En we hebben ook echte splitsingen gehad. En daar zijn we trots op! De afdeling Holland is opgesplitst in Noord- en Zuid-Holland. De afdeling Noord-Holland is opgesplitst in de afdelingen Amsterdam en Haarlem. De afdeling Utrecht is opgericht. En voor het eerst lukt het ons om ook in Limburg actieve kameraden vast te houden!

Als laatste wil ik nog benadrukken dat de CJB volledig op eigen benen staat. Natuurlijk arm in arm met de NCPN, maar financieel en organisatorisch zijn wij van niemand afhankelijk. Wij doen het zelf!

Net zo als de arbeidersklasse zichzelf zal bevrijden, en zelf dit land zal besturen.

Het voelt ongelooflijk goed om vandaag weer te zien dat onze harde kern zo sterk is. Kameraden die al sinds tien jaar, soms langer, lid zijn en nog steeds iedere dag opnieuw hun bijdrage leveren. En ondertussen worden zij omringd door zo veel nieuwe, jongere kameraden. Kameraden die ons straks zullen voorbijstreven, dat zien we nu al!

Wij kunnen niet wachten. En dat doen we ook niet. In 2022 heeft de CJB vorm kunnen geven aan de versterking van de NCPN op haar 7e Congres. Na al die lange jaren van prioritering van de groei van de CJB was het moment daar om de partij een boost te geven. We plukken daar nu al de vruchten van. Op ons komend Congres in oktober is het moment om onze eigen organisatie weer een stap voorwaarts te bieden. We versterken het Algemeen Bestuur en zetten de volgende stap naar afdelingen op de werkplekken en onderwijsinstellingen, volledig aan de basis, helemaal tussen de arbeidersjeugd.

Kameraden,

Wij staan hier vandaag als de voorhoede van de Nederlandse arbeidersklasse. De klasse waar de leiders van de toekomst nog in zitten verborgen. Laten wij hun samen vinden en opwerken tot gestaalde revolutionairen. Zij hebben de toekomst en de toekomst is socialisme-communisme!

Voorwaarts kameraden, voorwaarts!

Levin is lid van het Algemeen Bestuur van de CJB.