Een delegatie van de Commissie Internationaal van het Partijbestuur van de NCPN bezocht Athene in de week van 12 t/m 18 april, om deel te nemen aan bijeenkomsten van de Europese Communistische Actie (ECA) en de International Communist Review (ICR), en voor een bezoek op uitnodiging van de Communistische Partij van Griekenland (KKE).
Op vrijdag 12 april vond de bijeenkomst plaats van de ECA over de afbraakmaatregelen van de Europese Unie (EU). Communistische partijen uit Finland, Frankrijk, Griekenland, Ierland, Italië, Nederland, Oekraïne, Oostenrijk, Spanje, Turkije, Zweden en Zwitserland namen deel. Te gast waren vertegenwoordigers van de Communistische Partij van Venezuela (PCV) en de Communistische Partij van Mexico (PCM).
De bijdrage van de NCPN aan de ECA-bijeenkomst plaatsen we in deze krant. Daarnaast werd op de bijeenkomst de gezamenlijke verklaring van de ECA gepresenteerd, deels in aanloop naar de verkiezingen van het Europees Parlement, die we eveneens in deze krant publiceren.
Op zaterdag 13 april nam de delegatie van de NCPN deel aan de bijeenkomst van de International Communist Review (ICR), ter voorbereiding van de nieuwe editie van het blad, waaraan de NCPN een bijdrage zal leveren.
De overige dagen stonden in het teken van het bilateraal bezoek van de NCPN op uitnodiging van de Communistische Partij van Griekenland (KKE). Kameraden Kevin (internationaal secretaris van het Partijbestuur en lid van het Dagelijks Bestuur van de NCPN) en Hidde (lid van de Commissie Internationaal van de NCPN en van het Algemeen Bestuur van de CJB) hadden bilaterale gesprekken met kameraden van verschillende commissies van het Centraal Comité van de KKE. Zij spraken onder andere met kameraden van de Commissie Ideologie, de Commissie Economie, Commissie Vrouwenemancipatie en -gelijkheid, Commissie Arbeiders- en Vakbondswerk en ook met een delegatie van het Bureau van de Centrale Raad van de Communistische Jeugd van Griekenland (KNE). Tijdens de bilaterale gesprekken werd van gedachten gewisseld over de verschillende uitdagingen waar communisten in zowel Nederland als Griekenland voor staan, met als doel van elkaar te leren en de samenwerking tussen onze partijen te versterken.
Op 17 april bezocht de delegatie van de NCPN de massale demonstratie die in Athene plaatsvond in het kader van de landelijke staking voor lonen, pensioenen cao’s, goedkope energie en levensmiddelen.
‘De belofte van gedeelde welvaart en economische groei zijn alleen realiteit voor de monopolies van de EU’
Bijdrage van de NCPN aan de bijeenkomst van de Europese Communistische Actie (ECA) over de afbraakmaatregelen van de EU en regeringen.
Beste kameraden,
In ons samenwerkingsverband, de ECA, is de kwestie van de strijd tegen de imperialistische Europese Unie van het grootste belang. Veel van de regeringen van onze landen hebben een groot belang in de EU. In Nederland is dat niet anders, want de Nederlandse bourgeoisie is een van de sterkste pleitbezorgers van de imperialistische EU en haar raamwerk. De Nederlandse bourgeoisie was vanaf het allereerste begin betrokken bij het imperialistische project, te beginnen met de ondertekening van het Verdrag van Parijs. Ze oefende dus al vroeg haar invloed uit. Het Nederlandse kapitaal kon, samen met het Franse en Duitse kapitaal, sterk profiteren van de uitbreiding van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, die later de EU werd, omdat het markten naar het zuiden en oosten opende en arbeidskrachten leverde voor de Nederlandse economie. Het is jammer voor ons als Nederlandse communisten dat in één van onze steden, Maastricht, de EU formeel werd opgericht.
De EU wordt door onze regeringen gepromoot als een unie van bevriende landen die gewoon willen ‘samenwerken’, een kader dat vrede, democratie en economische groei zou bevorderen. Lenin leerde ons dat zulke woorden vaak worden gebruikt om het tegenovergestelde van de werkelijkheid te rechtvaardigen: “Vrijheid is een verheven woord, maar onder het vaandel van de vrijheid der industrie heeft men de meest roofgierige oorlogen gevoerd; onder het vaandel van de vrijheid van arbeid heeft men de werkers uitgeplunderd” (Wat te doen?, 1902). In feite is de EU een imperialistisch verbond, een kader voor kapitalistische staten die de belangen van hun monopolies willen bevorderen via het raamwerk van de EU.
Voor de werkende mensen is de realiteit van de EU heel anders dan wat onze bourgeoisregeringen in hun propaganda verkondigen. De belofte van gedeelde welvaart en economische groei zijn alleen realiteit voor de monopolies van de EU. De arbeidersklasse en andere onderdrukte lagen van de samenleving hebben hun positie onder de imperialistische EU alleen maar zien verslechteren. De EU bevordert de toenemende uitbuiting van de arbeidersklasse in de naam van het ‘concurrentievermogen’. Zij onderdrukt en belastert het verzet tegen deze uitbuiting door vakbondsacties te onderdrukken en door anticommunisme te verspreiden door het communisme gelijk te stellen aan fascisme. Zoals in alle lidstaten, bevordert en verdiept de EU in Nederland de zogenaamde flexibilisering van arbeidsrelaties. Niet-permanente contracten, onzekerheid en gebrek aan ontslagbescherming zijn de norm geworden. Veel mensen dreigen werkloos te worden. Vooral mensen met flexibele contracten komen bij economische tegenslag gemakkelijk op straat te staan. Vier op de tien werknemers in Nederland heeft nu een tijdelijk contract.
De EU bevordert de afbraak van sociale rechten. Het publieke karakter van de sociale zekerheid, de gezondheidszorg en het pensioenstelsel wordt steeds verder afgebroken. De bijdragen van de kapitalisten en de staat aan deze voorzieningen worden steeds verder beperkt. Werknemers moeten alle kosten dragen. De publiek gereguleerde sociale zekerheid maakt steeds meer plaats voor individuele verzekeringen die werknemers moeten afsluiten bij particuliere verzekeraars. Ondertussen wordt ook de commercialisering van de gezondheidszorg bevorderd. Niet het welzijn van de bevolking, maar 'kosteneffectiviteit' en 'concurrentievermogen' zijn de maatstaven die de EU hanteert. Het resultaat van flexibilisering en afbraak van sociale rechten is dat 22 procent van de bevolking en een kwart van alle kinderen in de EU in armoede leeft. In Nederland leven honderdduizenden werknemers en hun kinderen onder de armoedegrens.
In Nederland is er begrip onder de arbeidersklasse dat de EU geen mechanisme is dat in hun voordeel werkt. Deze volkswoede tegen de EU wordt echter voornamelijk gekanaliseerd via stemmen op de fascistoïde ‘Eurosceptici’, zoals Geert Wilders en zijn zogenaamde Partij voor de Vrijheid. In werkelijkheid zijn deze krachten perfect verenigbaar met het imperialistische kader van de EU. Ze proberen gewoon de EU te hervormen volgens hun eigen politieke lijnen en richten zich op migranten om verdeeldheid te zaaien onder de arbeidersklasse. Dit wordt bewezen door het recente besluit van Wilders om het zogenaamde ‘Nexit’-standpunt, de uittreding van Nederland uit de EU, op te geven om het land te kunnen regeren in een nieuwe burgerlijke coalitie.
We zien dat het grensbeleid van de EU bovendien steeds strenger is geworden, gericht op selectieve toelating op basis van economische noodzaak voor het kapitaal in plaats van humanitaire overwegingen, wat resulteert in erbarmelijke omstandigheden voor migranten en vluchtelingen die asiel zoeken. De Nederlandse bourgeoisie, van alle politieke kleuren, draagt de verantwoordelijkheid voor het steunen van dit antimigrantenbeleid volgens de logica van het concurrentievermogen van het EU-kapitaal.
Het Nederlandse kapitaal heeft jarenlang geprofiteerd van arbeidsmigranten. Veel Oost-Europese arbeiders hebben bijvoorbeeld door hun zweet de enorme winsten gecreëerd van het zogenaamde ‘juweel’ van de Nederlandse agro-industrie, de glastuinbouw. Veel arbeidsmigranten werken ook in andere sectoren, zoals de transportsector, de vleesindustrie en schoonmaakbedrijven. Vaak werken deze arbeiders via uitzendbureaus die hen onder het minimumloon betalen, hoge kosten in rekening brengen voor huisvesting en gezondheidszorg en hen bij ontslag op straat zetten. Dat is de realiteit van de veelgeprezen overeenkomsten van het type ‘Schengen’. De EU gebruikt ‘open grenzen’ als het gaat om arbeidsmigranten die ze geschikt acht voor uitbuiting, maar ‘gesloten grenzen’ als de EU ze ongeschikt acht als doelwit voor uitbuiting, en dan laat ze de mensen in zee verdrinken.
Het is duidelijk dat de EU de belangen van het kapitaal dient. Daarom moet de eis om uit de EU te stappen gekoppeld worden aan de strijd voor een andere organisatie van de economie en de samenleving. Uit de EU stappen moet gepaard gaan met de afschaffing van kapitalistisch eigendom, vermaatschappelijking van de productiemiddelen en opbouw van socialisme. Het verlaten van de eurozone of de EU met behoud van het kapitalisme zal niet betekenen dat er een einde komt aan de afbraak van sociale en arbeidsrechten, noch zal het leiden tot echte verbeteringen en vermindering van de uitbuiting van de arbeiders. Uit de EU stappen is daarom geen doel op zich en de arbeidersklasse moet zich niet op een dwaalspoor laten brengen door valse tegenstellingen, zoals de vraag of ze liever in euro's of in guldens uitgebuit willen worden, zoals het dilemma in Nederland wordt voorgesteld.
In Nederland is de NCPN de enige partij die ervoor strijdt dat Nederland uit alle imperialistische verbonden zoals de EU en de NAVO stapt. Het is onze plicht om het anti-arbeiderskarakter van de EU bloot te leggen en de Nederlandse arbeidersklasse te mobiliseren tegen de EU en het kapitalisme, ten gunste van een ander systeem zonder uitbuiting, het socialisme-communisme.
Gerelateerde artikelen
Wil je een abonnement op Manifest?
Met jullie hulp garanderen we een communistische visie op de actualiteit in Nederland
Manifest is de krant van de NCPN die tien keer per jaar verschijnt. Met Manifest blijf je op de hoogte van de actualiteit en van onze acties. Manifest belicht verschillende aspecten van de strijd in binnen- en buitenland, en publiceert analyses die inzicht bieden in de nationale en internationale ontwikkelingen vanuit een marxistisch-leninistisch perspectief. Neem nu een abonnement op Manifest of vraag een gratis proefabonnement aan.
Abonneer Nu!
