"Het coronavirus waart nog mondiaal en nationaal rond. Het verergert en verandert de reeds bestaande mondiale kapitalistische crisis aanzienlijk. Er vindt een massale poging plaats om, gebruikmakend van het virus, lang nagestreefde kapitalistische doelen door te drukken of minstens de voor kapitalisten schadelijke economische gevolgen van de huidige crisis af te wentelen op de schouders van de arbeidersklasse en ten koste van socialistische en onafhankelijke staten. Het imperialisme laat zich zien in zijn monsterachtigste vorm en fascisme ligt op de loer. Racisme treedt steeds openlijker op. Extreem-rechtse politieke ontwikkelingen tonen zich steeds brutaler. De aanvallen op soevereine landen, politiek onafhankelijke groepen en personen nemen in omvang en intentie toe", schreven we eerder. Het is de afgelopen maanden niet veranderd.
Ondanks het duidelijk naderende politieke einde van Trump. De onderlinge strijd tussen de dominante kapitaalsgroepen en politieke stromingen wordt feller en gevaarlijker voor de mensheid. De verkiezingen in het gevaarlijkste imperialistische land, de VS, laten een totaal verscheurd en gepolariseerd land zien. Dat verdeelde maar nog steeds oppermachtige Amerikaanse kapitaal probeert op alle mogelijke manieren zijn mondiale dominantie te behouden. De kapitalistische crisis verdiept zich, ook in de VS. Of Biden president wordt of niet maakt uiteraard wel op veel punten verschil, maar niet als het gaat om de politieke plannen van de VS, mondiaal en in eigen land. 'America en de heersende klasse first' blijft de politieke koers in dit tweepartijenland. Twee partijen met op belangrijke punten onderlinge verschillen, maar beide gericht op dezelfde politieke grondvesten.
De politieke en economische strijd tussen kapitalisme en socialisme blijft op de politieke, militaire en economische dagorde staan. De klassentegenstellingen met hun economische gevolgen worden wellicht iets anders 'behandeld' maar blijven in de kern overeind, Biden en Trump vertegenwoordigen hetzelfde imperialistische kamp. Daarom moet de strijd voor vrede en tegen opkomend fascisme zo hoog mogelijk op de agenda van de arbeidersklasse staan. De aanslagen op het milieu en de daarmee samenhangende negatieve klimaatveranderingen vragen tegelijkertijd om sociale en socialistische antwoorden. De tegenstelling socialisme of barbarij is meer dan een theoretische mogelijkheid.
In vergelijking tot een aantal decennia terug is er enerzijds sprake van een gevaarlijke verharding van de politieke, economische en maatschappelijke ontwikkelingen, maar biedt anderszijds juist daardoor ook veel nieuwe mogelijkheden om het kapitalisme in al zijn verschijningsvormen te bestrijden. De terugkeer van Morales in Bolivia, het succes van de strijd in Chili, de aanhoudende kracht van Cuba en de groei van het socialisme in tal van landen, zijn evenzovele positieve mondiale ontwikkelingen. Een kanteltijdperk met veel verwarring, kansen en bedreigingen. Er bestaat voor het dialectisch en historisch materialisme niets definitiefs, absoluuts, heiligs; van alles en bij alles legt het de vergankelijkheid bloot en er bestaat voor hem niets dan het ononderbroken proces van worden en vergaan. Het gaat er om het goede te behouden en te versterken. Ontwikkelingen zijn ook positief, gericht op de behoeften van de mensheid, te benvloeden. De vernietiging van de aarde is weliswaar een reële mogelijkheid, maar de opbouw van een menswaardige sociale samenleving ook.
In Manifest proberen we de veranderingen die noodzakelijk zijn en/of plaatsvinden zo goed mogelijk te beschrijven. De kapitalistische dominantie is geen vanzelfsprekendheid, zoals het in het Westen lange tijd was. Dezemaatschappij-ordening kan worden opgevolgd door een nieuwe fase van de menselijke ontwikkeling: het socialisme. Maar dat zal niet voetstoots gebeuren. Klassenstrijd is absoluut noodzakelijk.
In Nederland moddert 'de politiek' voort op weg naar de komende verkiezingen, temidden van een vage dubbelzinnige aanpak van de blijvende coronacrisis. Politieke tegenstellingen worden zoveel mogelijk gladgestreken. Een kabinetscrisis voorafgaand aan de verkiezingen is ongewenst voor het kapitaal. De werkenden worden afgescheept met fooien, de lonen van de werknemers worden zoveel mogelijk afgeknepen. Vast werk begint uitzondering te worden. De opkomst van bedrijven als Picnic neemt snel toe. De arbeidsmarkt is gefragmenteerd. Want de levensstandaard móet nog verder omlaag om de heersende klasse in het zadel te houden. De komende jaren zullen, onder de dekmantel van de coronacrisis, nog talloze nieuwe aanvallen op het levensniveau plaatsvinden, zolang de arbeidersklasse de weg naar de klassenstrijd onvoldoende weet te vinden.
Wij geven in dit nummer van Manifest, of op de website www.ncpn.nl, zoals gebruikelijk een aantal diepte-analyses, 'Revolutionaire strategie in niet-revolutionaire tijden, deel 1 van 2) (Willy Gerns), vertaling Louis Wilms, 'Winter in Amerika', vertaling Frans Willems en 'Wat nou democratie?, vertaling en bewerking Christiaan Caspers, beide stukken van Greg Godels.
Lees de krant of de website voor een beter inzicht in de veranderende mondiale, nationale en lokale krachtsverhoudingen, de voortwoekerende en zich verdiepende kapitalistische crisis én de theoretische en praktische antwoorden van de arbeidersklasse daarop. Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in de wereld. Lees de Waarheid in Manifest! Niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website (www.ncpn.nl).
Manifest nr. 10/2020 verschijnt op donderdag 17 december 2020.